تجربه دینی
تجربهٔ دینی، تجربهٔ مذهبی، تجربهٔ معنوی، یا تجربهٔ قدسی یک تجربهٔ کیفی ذهنی که در چهارچوب مذهبی تفسیر می‌شود. این مفهوم در قرن ۱۹ام برای دفاع در برابر گسترش خردگرایی در غرب تدوین شد و ویلیام جیمز این مفهوم را مشهور ساخت.
بسیاری از ادیان و مذاهب تجربهٔ دینی را حاصل الهام‌های خدایی می‌دانند و نه اموری طبیعی. این تجربه‌ها نتیجهٔ تعامل با خدا یا خدایان یا تماس با امور فراطبیعی —که انسان‌ها در حالت عادی از آنها آگاه نیستند— دانسته می‌شوند.
دانشمندان تجربهٔ دینی را یک خاصیت تکامل یافتهٔ مغز انسان می‌دانند که با مطالعات علمی قابل بررسی است. مشترکات و تفاوت‌های تجربه‌های دینی دانشمندان را قادر به طبقه‌بندی آنها برای مطالعهٔ دانشورانه کرده‌است.
جستارهای وابسته
- برهان تجربه دینی
پانویس
- ↑ Samy 1998, p. 80.
- ↑ Sharf 2000.
- ↑ The Argument from Religious Experience http://www.philosophyofreligion.info/?page_id=41
- ↑ Batson, C. D., Schoenrade, P., & Ventis, W. L. (1993). Religion and the individual: A social psychological perspective. Oxford University Press.
منابع
- Samy, AMA (1998), Waarom kwam Bodhidharma naar het Westen? De ontmoeting van Zen met het Westen, Asoka: Asoka
- Sharf, Robert H. (2000), The Rhetoric of Experience and the Study of Religion. In: Journal of Consciousness Studies, 7, No. 11-12, 2000, pp. 267-87 (PDF), archived from the original (PDF) on 13 May 2013, retrieved 19 March 2015
- Wikipedia contributors, "Religious experience," Wikipedia, The Free Encyclopedia, (accessed March 19, 2015).
پیوند به بیرون
- عباسی، ولی‌الله (۱۳۸۴). «معرفت شناسی تجربه دینی». آینه معرفت (۵): ۱–۲۴.
- محمدرضایی، محمد (۱۳۸۱). «نگاهی به تجربه دینی». قبسات (۲۶): ۳–۲۲.
- باقری، علی (۱۳۸۱). «وحی و تجربه دینی از منظر قرآن و اندیشمندان». الهیات و حقوق (۴): ۱۰۱–۱۲۶.
- ربانی‌گلپایگانی، علی (۱۳۸۹). «تجربه دینی: جایگاه معرفت در تجربه دینی». کلام اسلامی (۷۵): ۱۸–۳۱.
- تجربه دینی و تشرفات